''Xορέψτε tango γιατί χανόμαστε.''

Όταν μιλάς με κόσμο που χορεύει tango θα ακούσεις συχνά να επαναλαμβάνει την μεγάλη αλήθεια..το tango είναι ένα περπάτημα μέσα σε μία αγκαλιά. Tην λέμε τόσο συχνά αυτήν την ατάκα και αναρωτιέμαι αν καταλαβαίνουμε τί σημαίνει ή αν απλά έχει γίνει ένα εύκολο σλόγκαν που περιγράφει αυτή μας την ανάγκη, της επαφής και του χορού.

Χορεύω σχεδόν είκοσι χρόνια και σκέφτομαι ότι το tango είναι ένας τόσος βαθύς χορός με πολλή εσωτερικότητα, αλλά και ανεμελιά που δύσκολα τον ορίζεις.

Χορεύω tango γιατί το πάτωμα των διαδρόμων από ένα πολυκατάστημα, ένα νοσοκομείο, ένα αεροδρόμιο , ένα ξενοδοχείο ή ένα σούπερ μάρκετ αλλάζει συνεχώς μορφή στα μάτια μου και μπορεί να μεταμορφωθεί ανά πάσα στιγμή σε μέρος που κάποια πόδια γλιστρούν κι ενώνονται.

Με το που αγκαλιάζεσαι με τον άλλον νιώθεις ότι μπορείς να αλλάξεις για τρία λεπτά τον κόσμο. Με το που περπατάς ζωγραφίζοντας το πάτωμα , νιώθεις ότι γειώνεσαι και μπορείς να αντιμετωπίζεις τη ζωή κι έτσι μπορείς και να δραπετεύεις από την τετράγωνη λογική.

Το tango δεν είναι μόνο περπάτημα , αλλά και παύση, τρέξιμο, πήδημα, πτώση. Μπορείς να τον χορέψεις κάνοντας απλά τίποτα, ή κάνοντας τα πάντα. Και οι δύο αυτοί τρόποι είναι αφάνταστα απελευθερωτικοί.

Θέλω η τέχνη μου και ο χορός μου να ταυτιστεί με την σοφία που υπάρχει στη φύση και στο μικρό παιδί. Να γίνονται απλά και καθαρτικά και να στοχεύουν στο απόλυτο τίποτα. Στην ευχαρίστηση και μόνο της ύπαρξης , της χαλάρωσης και της πολυπόθητης ανέμελιας. Και στο απόλυτο τίποτα βρίσκεται το κλειδί για να αλλάξει λιγάκι ο κόσμος, για να αλλάξει λιγάκι ο τρόπος μας, για να νιώσουμε μια μικρή επανάσταση να ξεμυτά.

Αυτά ονειρευόμαστε να κάνουμε στο Danzarin μια ομάδα ανθρώπων που δημιουργήσαμε ένα στέκι έκφρασης, ζεστασιάς και δημιουργίας.

Σε λίγες μέρες ξεκινάνε τα μαθήματα του tango και ανυπομονώ να βρεθούμε πάλι όλοι μαζί. Και τον Νοέμβριο ανεβάζουμε την ''Λάβα'' μας, τη νέα μας θεατρική - tango και περιμένουμε να την μοιραστούμε μαζί σας.